Δερματικές βλάβες – Όγκοι δέρματος

________

Στο δέρμα μας συχνότατα υπάρχουν αλλοιώσεις ή οποίες μπορεί να υπάρχουν στη γέννηση ή να εμφανιστούν με την πάροδο των ετών.
Στην πλειοψηφία τους είναι καλοήθεις πχ σπίλοι αλλά ορισμένες εξ αυτών μπορεί να αποτελούν μορφές δερματολογικού καρκίνου.

Καλοήθεις δερματικές βλάβες

Στις καλοήθεις δερματικές βλάβες συγκαταλέγονται οι σπίλοι, τα θηλώματα, τα ξανθελάσματα. Καλοήθεις όγκοι του υποδορίου ιστού που εμφανίζονται αρκετά συχνά είναι οι κύστεις και τα λιπώματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν χειρουργικά, υπό τοπική αναισθησία, εφόσον δημιουργούν αισθητικά προβλήματα ή τεθούν αμφιβολίες για την καλοήθη φύση τους.

Κακοήθεις δερματικές βλάβες

Οι ασθενείς που εμφανίζουν μια καινούρια δερματική αλλοίωση ή παρατηρούν διαφοροποίηση σε ένα ήδη υπάρχον δερματικό μόρφωμα πρέπει να αναζητούν ιατρική συμβουλή καθώς, εάν υπάρχει υπόνοια κακοήθειας, η βλάβη οφείλει να αφαιρείται με βάση τους κανόνες της χειρουργικής ογκολογίας και να πραγματοποιείται βιοψία. Σε περίπτωση που η βλάβη αποδειχτεί κακοήθης ο ασθενής, ανάλογα με τον τύπο της βλάβης, ενδέχεται να χρειάζεται παρακολούθηση ή περαιτέρω χειρουργική αντιμετώπιση.

BCC: Αποτελεί το συχνότερο τύπο δερματικού καρκίνου και αυτόν με την καλύτερη πρόγνωση καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις η εξαίρεση του όγκου με ικανοποιητικά όρια αποτελεί και την οριστική αντιμετώπιση του ασθενούς. Παρόλα αυτά απαιτείται παρακολούθηση του ασθενούς καθώς ενδέχεται να υπάρξει υποτροπή ή να εμφανιστεί εκ νέου βασικοκυτταρικό καρκίνωμα σε κάποιο άλλο σημείο.

SCC: Οι ακανθοκυτταρικοί όγκοι του δέρματος μπορεί να εμφανιστούν σε διάφορα σημεία και είναι πιο επιθετικοί από τους βασικοκυτταρικούς. Πολύ συχνή είναι η εμφάνιση τους στο κάτω χείλος και στα αυτιά. Αντιμετωπίζονται επίσης χειρουργικά αλλά ενδέχεται να χρειαστούν πιο εκτεταμένα χειρουργεία σε περίπτωση που έχουν επεκταθεί στους τοπικούς λεμφαδένες.

Μελάνωμα: Το μελάνωμα αποτελεί τον πιο επικίνδυνο δερματικό καρκίνο, καθώς μπορεί να εμφανιστούν μεταστάσεις τόσο στους λεμφαδένες όσο και σε απομακρυσμένα όργανα πχ ήπαρ. Η έγκαιρη διάγνωση του και η άμεση χειρουργική του αντιμετώπιση βελτιώνουν πολύ την πρόβλεψη του ασθενούς και επομένως είναι πρωταρχικής σημασίας. Σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου συνιστάται η ετήσια χαρτογράφηση των σπίλων ενώ σε όλους συστήνεται η άμεση αναζήτηση ιατρικής συμβουλής εάν εμφανίσουν κάποια καινούρια δερματική βλάβη ή παρατηρήσουν αλλαγές σε μια ήδη υπάρχουσα.